Dzieci dyktatorów



Zacznijmy od określenia tytułowej formy władzy:  
Dyktatura to władza jednostki lub wąskiej grupy. (...) Dyktatorzy na ogół starają się kontrolować nie tylko politykę kraju lecz całe życie społeczeństwa.
A teraz konkrety: Stalin, Mussolini, Franco, Mao Zedong, Pinochet, Castro, Husajn...I jeszcze kilka nazwisk, które znajdziecie w tej książce. Z czym się kojarzą - wiadomo

Czytając kolejne rozdziały, poznamy dzieje całych klanów, najbliższych krewnych znanych nam z historii dyktatorów. Tytułowe dzieci oczywiście są wśród postaci, ale nie tak, jak możnaby pomyśleć biorąc książkę do ręki. Ich ojcowie, w swej dominacji, zaważyli na życiu swoich potomków, ale i nie da się nie zauważyć, że wiodą prym również i w tych tekstach. Wszystko podporządkowane jest ich historii życia.
Kiedy czytamy o ukochanej córce Stalina, czy Mao Zedonga, poznajemy od razu i ich osobowość, znajomych, współpracowników. 
Jakże podobne są sposoby postępowania poszczególnych ojców-dyktatorów. Owszem przeważnie wszechobecny dostatek (z małymi wyjątkami - w rodzinie chińskiego władcy), najlepsze szkoły (czasem nawet pałacowe - jak u Szacha Iranu), możliwości rodzin dyktatorów większe niż wyobraźnia przeciętnego obywatela państwa (posiadanie 5 tys samochodów różnych marek?! - syn S.Hussajna).


                                                                         Szach Iranu z rodziną
Ale i powielane schematy działania; dzieci z małżeństw oraz te pozamałżeńskie, nieślubne, czasem uznane, częściej odsunięte. Wyjątkowa sytuacja w przypadku prezydenta Białorusi, wyróżnia się na tle innych historii dzieci urodzonych poza małżeństwem. Kola od samego początku jest ukochanym dzieckiem Łukaszenki i uczestniczy w każdym, najważniejszym nawet spotkaniu polityka. Wychowywany bez matki, aktywnie przygotowuje się do roli kolejnego prezydenta kraju...
Zdarza się jednak, że dyktatorzy potrafią latami nie mieć żadnego kontaktu z własnym dzieckiem- z różnych powodów.
 Carmencita - jedyna córka generała Franco, została matką siedmiorga dzieci.

A kiedy dziecko wykazuje większy talent niż jego ojciec? Należy to stłumić i w żadnym przypadku nie chwalić dziecka. 

Jeśli dziecko wybiera inną drogę niż wyobraził sobie ojciec dyktator? Należy usuwać tych, którzy je na tę drogę sprowadzają, czy to narzeczeni, czy mężowie. Usuwanie oczywiście jest dosłowne i jednoznaczne. 
W ogóle, jeśli chodzi o ofiary działań i decyzji dyktatorów, dotarło do mnie, że biorąc do ręki tę książkę, zetkniecie się "w tle" z największą liczbą ofiar, jaka mogła zaistnieć w jakimkolwiek dotychczas czytanym tekście. Każdy bowiem rozdział to miliony zabitych, uwięzionych, tragicznie zaginionych istnień. Zatem w całej książce są ich niezliczone ludzkie masy. To chyba najbardziej zawisło w powietrzu, kiedy czytałam poszczególne historie. I to sprawiło, że czytałam je z coraz mniejszą ochotą. Przestało mnie interesować, co, kiedy i jak się działo w tej czy innej znanej rodzinie, bo gdzieś z tyłu pojawiały się myśli, że nie wiem, czy chcę czytać o ludziach spowinowaconych z wcieleniem zła. Zdaję sobie sprawę, że dzieci nie mogły nic zrobić w tej kwestii, ale pozostali, już dorośli i świadomi czynów swojego bliskiego członka rodziny, trwali w tym układzie i niewiele robili, by to zmienić. Czasem tak im było wygodniej, czasem zostali sami narażeni na niebezpieczeństwo, zastraszani.
Nie jest to książka na czytanie "miło przy kawie". W sumie są to pełne goryczy, smutku i dramatów opowieści. Często cierpiały żony dyktatorów, ich dzieci i bliscy. Czasem zło przenosiło się w genach i dzieci nabierały cech swojego ojca w tym najgorszym z możliwych zestawie (przykład najstarszego syna Saddama Hussajna).
Książka może zainteresować osoby lubiące ciekawostki z życia innych ludzi. Tym razem postaci bezsprzecznie kontrowersyjnych, ale czy jest to potrzebne?...Pewnie tak samo, jak codziennie wydawane gazety plotkarskie, teksty w sieci, zdjęcia, co, kto i kiedy, z kim...W tej książce nie mamy jednak plotek, a głównie jednak fakty i to podszyte historyczna wiedzą.
Te wszystkie historie napisało życie, ale nie to jest najgorsze, że miały miejsce lecz to, że ludzie nie uczą się na tamtych przykładach, a jak czytamy w Wikipedii - pod określeniem "dyktatura":
 
Dyktatura jest współcześnie obok demokracji konstytucyjnej najbardziej popularnym systemem sprawowania władzy 
...
Niekoniecznie/ Warto dać szansę / Polecam/ Polecam jak najbardziej:)
                                                                                                          
Tytuł: Dzieci dyktatorów. Autor: J.Ch.Brisard, C.Quetel ;Wydawnictwo Znak Horyzonty. Oprawa twarda. 348 strony.



Komentarze

  1. Bardzo podoba mi się ta seria z wydawnictwa Znak, do której należy też ta książka, także może kiedyś po nią sięgnę, mimo że rzeczywiście do najprzyjemniejszych lektur należeć nie będzie, ale z pewnością ciekawych już tak. :)

    OdpowiedzUsuń
  2. To prawda, może zainteresowac, chocby i dużą dawką historycznych faktów.

    OdpowiedzUsuń
  3. Uwielbiam książki z tej serii, a na dodatek w tym roku postanowiłam więcej czasu przeznaczyć na szeroko pojętą literaturę faktu, więc myslę że i ta pozycja prędzej czy później do mnie trafi.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  4. Życzę spełnienia noworocznych postanowień. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  5. To książka dla mnie! Bardzo lubie literaturę faktu, które edukuje i uświadamia.
    Kinga

    OdpowiedzUsuń
  6. Cieszę się zatem, że ją tutaj opisałam :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Może być to ciekawa pozycja :)

    OdpowiedzUsuń
  8. 37 years old Programmer Analyst I Courtnay Tomeo, hailing from Longueuil enjoys watching movies like Blood River and Yoga. Took a trip to Rock-Hewn Churches of Ivanovo and drives a Ferrari 250 GT Cabriolet. przeczytaj ten artykul

    OdpowiedzUsuń
  9. 56 yr old Administrative Officer Derrick Ashburne, hailing from Sainte-Genevieve enjoys watching movies like The End of the Tour and Cryptography. Took a trip to Historic City of Ayutthaya and drives a Ferrari 400 Superamerica. adres

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz