Sedno życia

Edyta i Wojtek są bliźniętami. Wychowywani bez mamy, mogli liczyć wyłącznie na ojca i może jeszcze ciotkę. Niestety nie były to relacje idealne, a dokładając więcej szczerości w tej wypowiedzi, powiem, że były koszmarne. O tym jednak przez wiele lat milczeli, nie rozmawiając nawet ze sobą nawzajem, chociaż bliźnięta podobno mówią sobie wszystko. Oni tego nie robili. Stłamszeni, zamknięci w swoich wnętrzach, dusili się i nawet, jeśli emocje kotłowały się i chciały wybuchnąć, duma, ambicje, a nawet wstyd nie pozwalały na to. A chodzi przecież o dzieciństwo, wszystko, co wydarzy się we wczesnych latach życia, pozostaje w dzieciach na całą przyszłość. Dopiero rozliczenie i zamknięcie takich historii, pozwala na oderwanie się i nowe, lepsze dorosłe życie. 

Wojtek jest człowiekiem sukcesu. Świetna studia, wysokie stanowisko w banku i udana rodzina, w której oczywiście pojawiły się bliźniaki. Ojciec jest dumny z syna. Edyta zawsze czuła się gorsza od brata, mniej inteligentna, nieporadna i zakompleksiona, a i w tym mniemaniu rodzic jak najbardziej ją utwierdza, nawet, kiedy jedyna córka jest już dorosłą kobietą. Nie pozwala nabrać jej wiatru w żagle, ściąga nisko na ziemię, każdym zdaniem, niepochlebną opinią i wszechobecną krytyką.

Czy można tak żyć? W cieniu super brata i pod krytycznym okiem ojca, bez kochającej mamy, męża, własnych dzieci i wsparcia w kimkolwiek. Edyta daje radę, jest nawet coraz lepsza w swojej pracy, co docenia jej szef w firmie- prywatnie brat, przydzielając odpowiedzialne zadanie i dając szansę na awans. Niestety w tym momencie pojawiają się kłopoty ze zdrowiem, tak, jakby życie Edyty już nie było wystarczająco ciężkie. 

Historia, którą czytamy jest podzielona na trzy części. Pierwsza z nich wciąga nas w opowieść, przynosi wiele chwil, w których emocje biorą górę. Dramatyczne przeżycia i smutek mieszają się jednak z wielką nadzieją i radością. Jest też prawdziwa przyjaźń, która pozwala wierzyć w cuda. Towarzyszymy Edycie w najważniejszym etapie jej życia. Podziwiamy ją i kibicujemy. A ona, z niezwykłym w tej sytuacji, niesamowitym wręcz poczuciem humoru i spokojem, pokazuje wyjście z największego dramatu swojego życia. 
Ta część rozpędza nas i przykuwa do stronic, ale przyznaję, że druga wywarła na mnie znacznie mniejsze wrażenie i rodzaj mieszanych uczuć. Nie rozumiem postępowania bohaterki, ale nie muszę, bo to jest jej decyzja. Niemniej sytuacja, kiedy dwoje kochających się osób nie kontaktuje się ze sobą za pomocą dzisiejszych, wszechobecnych mediów i to z banalnego powodu, nagłego i bardzo ważnego wyjazdu. Trwa to na tyle długo, że zaczynam wątpić w możliwości przekazu satelitarnego i działania nadajników telefonii komórkowej. 

Przebrnąwszy jednak przez tę część, dotarłam do rozdziału trzeciego, gdzie jakby rozsądek i standardowe myślenie bohaterów zaczyna powracać, aczkolwiek nie bez wyjątków. Edyta niby wierzy i kocha, ale w postępowaniu czasem wychodzi jej coś zupełnie innego. Podoba mi się jednak odczarowanie relacji brat-siostra i bliźniaczej pomocy w potrzebie. Rozmowy szczere i oczyszczające oraz rozwiązania, które pojawiają się nagle i w odpowiednim momencie. 
Co więcej, autorka umiejętnie prowadząc fabułę, kompletnie zaskakuje wyjawieniem sekretów, które od początku pojawiały się nieśmiało gdzieś w tle, by pod koniec książki powalić czytelnika swoim odkryciem.
Podsumowując mamy powieść, która według okładkowego streszczenia przedstawia nam drogę do akceptacji siebie oraz łamanie wewnętrznych barier i naukę miłości. Ponadto okazuje się, że bohaterka poszukuje tytułowego sedna życia, mówiąc o nim sedno banału, sedno tęsknoty, sedno marzeń. Rodzina. I rzeczywiście to właśnie dzieje się na kartkach książki, w sposób różnorodny i z pewnością chwilami unikalny.
Jako ambasadorka książki "Sedno życia", polecam powieść Katarzyny Kieleckiej, osoby, która pisząc o pracy w banku, zna ją z codziennego życia zawodowego i mam nadzieję, że w najbliższej przyszłości, znacznie więcej czasu poświęci na tworzenie następnych tak wciągających historii, niż na bankowe tabele, cyfry i obliczenia...;)


Niekoniecznie/ Warto dać szansę / Polecam/ Polecam jak najbardziej:)

Tytuł: Sedno życia Autor: Katarzyna Kielecka
Wydawnictwo Szara Godzina oprawa: miękka. 404 strony