Na greckiej fali

 

🌞

Zygmunt Barczyk zabiera nas w niezwykłą podróż do Grecji. "Na greckiej fali" to coś zupełnie innego, niż wycieczka z przewodnikiem czy pobyt zorganizowany przez biuro podróży. Będziemy smakować i poznawać zapachy, podglądać codzienność mieszkańców i podziwiać to, z czego wyspiarska Grecja jest słynna na całym świecie. Całość tekstu jest podzielona na części, z których każda ma inny charakter. Dzięki temu czytelnicy mogą odnaleźć swoją ulubioną formę jak i treść. Ja odnalazłam, może dość banalnie, ale widocznie czegoś takiego potrzebowałam. 

Greckość to coś, co wyróżnia i wcale nie oznacza tego, że mamy do czynienia z mieszkańcem czy osobą pochodzącą z Grecji. Autor nazywa ją ogrodem wzruszeń pełnym idealnych proporcji, harmonii i światła, ale też ekspresji wolności, namiętności i radości. Kto był choć raz w tym kraju, wie o czym mowa. W tej publikacji znajdziecie różne wątki, które tworzą istny kalejdoskop wydarzeń i impresji. To nie tylko emocje, ale i tradycje, zwyczaje czy humorystyczne epizody. 

Język grecki jest niezwykły. Na pewno niełatwy, ale też wypełniony słowami, na bazie których powstało wiele wyrażeń, stosowanych w odległych krajach i zupełnie innych językach. Tutaj przypomina mi się jeden z bohaterów popularnego filmu "Moje wielkie greckie wesele", który był greckim imigrantem i z sentymentem zawsze podkreślał, że greka jest matką wszystkich innych języków. Kazał sobie podawać jakiekolwiek współczesne słowo i odnajdywał jego etymologiczne pochodzenie właśnie w języku greckim. I ja również idąc za tym przykładem, odnajdywałam w tekście takie skojarzenia. "Glikia mou, Kardia mou" pisze jeden z bohaterów w nagłówku listu do ukochanej, a ja odczytałam "glikia" (słodka) jako analogię medycznego sformułowania - glikemii, podobnie jak "kardia" kojarzone z kardiologią.

Grecja była pod okupacją turecką i wenecką, co jeszcze do dzisiaj widać zarówno w architekturze jak i zwyczajach mieszkańców. Istnieje coś takiego jak kefi odnoszące się do iście greckiej radości życia i wewnętrznej iskry, która ją wyzwala. Sztuka życia to umieć się bawić, a grecki taniec Zorby wydaje się być tego kwintesencją i symbolem. 

🌴 

W tej książce coś dla siebie odnajdą miłośnicy opowieści obyczajowych, z wątkami odnoszącymi się do kultury greckiej. Są też rozdziały w formie listów. A mnie - tak jak wspomniałam na wstępie - ujęły może i dla kogoś zwyczajne i banalne, ale dla mnie ulubione w formie opowiastki reportażujące. Odnalazłam tutaj nie tylko wyśmienitą rozrywkę, ale i angażujące treści opisujące Grecję z lotu ptaka i nie tylko. Porównanie terenu do kłącza imbiru i pokruszonych krakersów podbiło mnie absolutnie, a wisienką na torcie było lądowanie na Korfu, którym dane było mi zachwycić się osobiście. Kiedy dowiaduję się z takich publikacji ciekawostek o kraju pozornie znanym, a jednak jeszcze nie do końca odkrytym, aż chce się od razu zaplanować podróż w takie miejsca. Trzy czwarte niezamieszkałego terytorium po prostu kusi. Malownicze miasteczka bez dróg, ze spiętrzonymi budynkami na zboczach zaciekawiają. Przyroda, jedzenie, wszechobecne słońce Hellady i historia, obecna na każdym kroku zaprasza, mimo tego, że niektórzy narzekają na równie często widywany bałagan, chaos i niedogodności codziennego życia na terenie wyspiarskiej czy lądowej Grecji. 

Czy warto unieść się na tej greckiej fali? Myślę, że tak, choć nie obiecuję, że non stop odczujecie równomierne zainteresowanie tematem i życiem bohaterów. Ja w pierwszej połowie książki nie potrafiłam nawet dobrze się skoncentrować - to nie była moja bajka. Jednak nawet dla paru chwil zaciekawienia i odkrywania Grecji, polecam spróbować. W każdym razie - ja nie żałuję. 

 

Niekoniecznie/ Warto dać szansę / Polecam/ Polecam jak najbardziej

Tytuł: Na greckiej fali

Autor: Zygmunt Barczyk

Wydawnictwo: Novae Res

Liczba stron: 248

Oprawa miękka