Godzina z książką

Zioła to temat rzeka. Znane od wieków, różnorodne rośliny lecznicze są niezmiennie cenione przez ludzi. Są też obecne w kuchni, jako aromatyczne przyprawy, które dodają smakowitości potrawom. Napary, herbatki, wywary, nalewki i wiele innych sposobów na wykorzystanie roślin spodoba się każdemu miłośnikowi natury. A wszystko to znajdziemy w książce Zioła. Nowa encyklopedia. Część encyklopedyczna jest przedstawiona w przystępny i wyjątkowo czytelny sposób. Wygląd, oczywiście z wyraźnym zdjęciem, opis gatunku, miejsce bytowania, właściwości, sposób wykorzystania na użytek wewnętrzny i zewnętrzny, a także kulinarne zalety zioła. Kolejne rozdziały prowadzą nas do apteki zielarza, a tutaj alfabetyczny układ różnych chorób, schorzeń i dolegliwości, którym zioła zapobiegają albo je leczą. Następnie przechodzimy do mojego ulubionego rozdziału Z ksiąg klasztornych - zapiski mnichów , a tam znów według liter alfabetu, ale tym razem zioła i rośliny lecznicze oraz sposób uzyskiwania z

Atlas gwiazd

Podczas tegorocznych wakacji warto było późnym wieczorem spoglądać w niebo. Mieliśmy zaćmienie księżyca, widzieliśmy wyjątkowo wyraźnie planetę Mars , no i oczywiście sierpniowe perseidy , czyli noce spadających gwiazd. Spektakle na nocnym niebie nie są jednak sporadyczne, o czym można się przekonać czytając i oglądając atlas gwiazd, jaki ostatnio zamówiłam. Po zapoznaniu się z tą publikacją, mam wielką ochotę, jeśli tylko pogoda na to pozwala, dłużej pooglądać rozgwieżdżone niebo, choćby po to, by porównać je z mapami, dostępnymi w tym atlasie. To tylko schemat przemieszczania się Wielkiego Wozu po nocnym niebie...ale skojarzenie jest zaskakujące! Wiemy jednak, że i astronomowie mieli swój udział w przebiegu II wojny światowej. Wszechświat, kosmos, nie mający początku, ani końca. Rozległy tak, że nikt nigdy nie był w stanie oddalić się zbyt daleko od Ziemi. Pełen nadziei, ale i tajemniczy, ciemny, daleki. Pusty, czy zamieszkały jeszcze przez kogoś? Próby odpowied

Ostatnia arystokratka

Jeśli lubicie czeskie komedie, to z pewnością nie rozczaruje was rodzaj humoru proponowanego przez autora i jego powieść. Do przeczytania książki Evzena Bocka, w dużej mierze przyczyniły się pozytywne opinie na jej temat i oczywiście wspomniane czeskie komedie, które chętnie oglądam. Rozpoczynamy od razu z humorem, choć lekko makabrycznym, powoli oswajamy się i przechodząc do kolejnych stron przyzwyczajamy do stylu bycia i słownictwa (również tego mało arystokratycznego) rodziny, której losy śledzić będziemy przez całą opowieść. "Ostatnia arystokratka" jest rodzajem dziennika, w którym kolejne dni, opisane przez narratorkę wiodą nas przez przełomowy moment w życiu rodziny Kostków . Amerykanin, czeskiego pochodzenia otrzymuje pewnego dnia wiadomość, iż jest ostatnim z rodu dziedzicem zamku w Czechach. Wraz z żoną i córką przemierza więc ocean, by objąć rządy i rozpocząć nowe życie, jako hrabia. Spodziewając się poprawy życia i sporych dóbr materialnych, szybko przekon

Łączna liczba wyświetleń

Mój profil na lubimyczytać.pl

.

witam;zapraszam i dziękuję, że zaglądacie:)

Obsługiwane przez usługę Blogger